© Rootsville.eu

Guy Davis (US)
feat. Fabrizio Poggi
support act: Tiny Legs Tim

De Kuub Turnhout
March 19, 2015

review & pictures: Freddie

Donderdagavond trekken de liefhebbers van akoestische blues richting ‘De Warande’ te Turnhout voor een ontmoeting met één van de betere blues muzikanten wanneer we het over akoestische blues hebben. Voor deze ‘tour’ langsheen de CC’s van on landje doet Guy Davis beroep op Fabrizio Poggi. Deze getalenteerde harp- en accordeonspeler komt vanuit het noorden van Italië en buiten de liefde voor de country- en Delta blues is hij ook in zijn land een veel gelezen schrijver over de geschiedenis van de blues. Fabrizio is een globetrotter puur sang en het is voor Guy Davis dan ook een weelde om met deze blues adept langs onze zalen te trekken met de blues in één hand en een Duvel in de andere.

Voor de aftrap in ‘de kuub’ wordt er vanavond gerekend op onze eigenste Tim De Graeve aka Tiny Legs Tim die hier in het noorden van de Kempen zijn nieuwste album ‘Stepping Up’ aan die van Turnhout en omstreken komt voorstellen. Zoals ook voor de making off van dit reeds bejubelde album doet Tim uiteraard beroep op onze eigenste harpvirtuoos Steven Troch samen met René Stock op de contrabas en Frederick Van Den Berghe op de drums.

Vanavond is het in deze concertzaal zittend en omdat we hier voornamelijk komen voor de rootsconcerten is dit meteen even wennen zeker wanneer je dan een genummerde plaats krijgt toegewezen al zal ik mijn nest wel zoeken ergens op de trappen. Rond 20.15 beginnen ze eraan en Tiny Leg Tim legt de lat al onmiddellijk hoog door meteen met zijn titeltrack van het album van start te gaan.

Na enkele nummers komt ook Steven Troch de groep vervolledigen en met nummers als ‘Big City Blues’ en ‘Get It Back’ komt het publiek al onmiddellijk in de juiste ‘mood’. ‘Standing at The Sideline’ is er eentje van een vorige album en zot weten die van Turnhout dat Tim De Graeve uit het juiste ‘blues’ hout gesneden is. Met ‘Walk With The Devil’ en Robert Johnson zijn ‘Cross Road Blues’ beter gekend als ‘Crossroads’ zit hun passage er hier op en mogen ze rekenen op een wel verdiend applaus.

Na een klein half uurtje pauze is het moment dan aangebroken voor Guy Davis om deze ‘Kuub’ te laten kennis maken met zijn ‘blues’ en met zijn soms sublieme humor. Met aan zijn zijde Fabrizio Poggi weten deze heren deze kuub volledig te vullen met hun warme country- en Delta blues. Insiders weten dat Guy Davis niet meteen zijn eigen werk vooropstelt maar ons steeds laat genieten van heerlijk en soms vergeten bluesjes. Beginnen doen ze eraan met enkele gekende nummers zoals Willie Dixon zijn ‘Little red Rooster’ dat in 1961 door Howlin’ Wolf werd op de plaat gezet en waar zelfs de ‘Stones’ in de beginne een graantje wisten mee te pikken.

Het publiek op zijn hand krijgen is voor deze Guy Davis peanuts en op zijn aangeven wordt het ‘howlin’ and barkin’ van de honden door de ganse Kuub beantwoord.  Kerstmis moet voor Guy Davis een periode zijn dat hij zijn muze om te schrijven zonder moeite weet te vinden want met ‘Talkin’ Just a Little Bit of Time’ en zijn prachtige ode aan Pete Seeger ‘I Wish I Hadn’t  Stay Away So Long’ laten een enorme indruk na op de aanwezigen.

Uit zijn album ‘Jubba Dance’ van 2013 dat hij samen met deze Fabrizio Poggi opnam brengt hij o.a. ‘Black Coffee’ en Muddy Waters zijn ‘My Eyes Keep Me In Trouble’ en het waarom weten de dames in de zaal wel te ondervinden want deze Guy Davis weet ook zijn vrouwelijke fans te bespelen. Voor zijn hommage aan Sonny Terry brengt Guy Davis het nummer ‘Did You See My Baby’ waarbij hij alle aandacht opeist op zijn footstompin’ en harpblowing act. Ook met Bob Dylan heeft hij enige affectie al kan deze vol humor zittende troubadour het niet laten om Robert Zimmerman er eventjes door te nemen maar zijn ‘Lay Lady Lay’ is van hoge klasse.

Het is magistraal hoe dit duo deze CC’s weten te behagen met ‘blues’ die in feit thuishoort in de kleinere juke-joints maar met ‘Goin‘ Down South’ (dat je ook kan terugvinden op zijn album ‘Sweethart Like You’ uit 2009) weten we dat het einde er zit aan te komen. Nog vlug eentje van Robert Johnson en deze intense bluesnight zit er weer op al laten de aanwezigen zich niet vlug van hun stuk brengen en dwingen ze Guy Davis en Fabrizio Poggi met applaus om toch nog een extra encore te brengen. Met dank voor enkel mooie en vergeten bluesjes zoals Bumble Bee Blues van Amos Easton aka Bumble Bee Slim!